به گزارش وکنا، به نقل از کانال فلسفه، در شرایطی که مأموریتهای ناسا در پرتاب فضاپیما بهسوی مریخ با شکست روبهرو شده بود، دانشمند برجستۀ ایرانی- امریکایی، دکتر #فیروز_نادری در سال 2000 به مدیریت برنامههای اکتشافات مریخ منصوب شد و توانست در طول چهار سال، سه مأموریت مهم از جمله پرتاب دو کاوشگر مریخنورد به نامهای Spirit و Opportunity را در 2004 با موفقیت به انجام برساند (منبع) و در پی آن، امید بیشتر به وجود حیات در مریخ را برای بشر به ارمغان بیاورَد.
پس از این موفقیت، به سمَت معاونت و مدیریت ارشد برنامهریزی یکی از مهمترین مراکز فضایی ناسا، یعنی مرکز JPL (آزمایشگاه پیشرانش جت) منصوب شد.
مدیریت کل اکتشافات منظومه شمسی ناسا مهمترین مقامی بود که او در سالهای پایانی حضورش در ناسا تا زمان بازنشستگی (2016) به دست آورد.
دریافت جایزۀ دوم ویلیام راندولاف لاویس از جامعۀ فضانوردی امریکا، دریافت مدال افتخار جزیرۀ الیس، برندۀ جایزۀ لیبرال، مدال رهبری برجستۀ ناسا و بالاترین نشان افتخار ناسا، یعنی مدال خدمات برجستۀ ناسا (2005) از جمله افتخاراتی بود که #فیروز_نادری طی 36 سال همکاری با این سازمان در برگههای زرین کتاب زندگی علمی خود به ثبت رسانده است. او پس از بازنشستگی، بیشازپیش به کنشگری مدنی و سیاسی، بهویژه تلاشهای دموکراسیخواهانه برای ایران پرداخت. دکتر #فیروز_نادری در پاسخ به پرسشی که نظر او را دربارۀ تئوری استیون هاوکینگ و سنجش دیدگاه هاوکینگ در مورد خدا جویا شده بود، میگوید که نه به آموزههای مذاهب معتقد است و نه به تصویری که آنها از خدا ارائه میدهند، باور دارد. در عین حال، بر این عقیده است که باید حساب خدا را از مذهب جدا کرد. او در اینباره میگوید: «اجازه بدهید مذهب را از خدا جدا کنم. من اصولاً اصلاً به مذهب از هیچ نوعش اعتقاد ندارم؛ چون فکر میکنم که مذهب وسیلهای است که همه را از هم جدا میکند. خدا هم آنطور که در مذاهب تعریف شده و زمین را آفریده و بهشت و جهنمی وجود دارد، به آن هم اعتقاد ندارم.». در ادامه خود را فردی «معنوی» (spiritualist) معرفی میکند که به چیزی خارج از خود عقیده دارد؛ «ولی نه در چارچوب مذهب و آنطور که خدا را تعریف کردند». براساسِ این گفتهها میتوان موضع فلسفیِ او را قطعاً غیرفیزیکالیستی (Nonphysicalism) دانست که هستی را منحصر در نظام مادی نمیداند؛ اما در مورد اینکه آیا او دئیست (Deist) بوده است یا خیر، چنانچه دئیزِم (Deism) را خداباوریِ دینناباورانه تعریف کنیم، میتوان گفت وی فردی دئیست بود؛ اما اگر دئیزم خالقباوری دینناباورانه تعریف شود، با توجه به اینکه بیان او در این زمینه بسیار مجمل بوده است، نمیتوان دربارۀ دئیستبودنِ او مطابق با تعریف دوم نظرِ قطعی داد. به هر روی، با این توضیحات، انتساب خداناباوری به او درست به نظر نمیرسد. دربارۀ نگاه فلسفی دکتر #نادری به مقولۀ معنای زندگی باید گفت که او مطابق با سخنانی که بیان کرده، مفهوم زندگی را در قالب ایماژ «سفر» (journey) تصویرسازی کرده است که باید از خودِ مسافرت لذت بُرد و نباید فقط روی مقصد تمرکز کرد؛ چراکه اگر تمام حواس به مقصد باشد، نمیتوان از مسیر لذت بُرد. با این وجود، وی این جاده را صاف و بدون اصطکاک تلقی نمیکند؛ بلکه دارای پیچوخمها و فرازونشیبهایی میداند که بهمثابۀ نمک زندگی هستند و اگر جادهای صرفاً صاف بود، ملالآور میشد و جالب به نظر نمیرسید.
دکتر #فیروز_نادری در 19 خرداد 1402 در 77سالگی درگذشت. همزمان با بازنشستگیاش در 2016، به افتخار او با پیشنهاد ناسا سیارک EL1 1989 از سوی اتحادیۀ بینالمللی اخترشناسی به اسم «5515 نادری» (5515 Naderi) نامگذاری شد که معمولاً فقط «#نادری» (Naderi) نامیده میشود (منبع). یافتههای علمی نشان میدهد این سیارک، دستِکم تا زمان مرگ خورشید به دور آن خواهد چرخید؛ همانگونه که خود او در پیامی گفته بود: «پس از من این سیارک تا میلیاردها سال دور خورشید خواهد گشت». بدین ترتیب، #نادری نامی است که احتمالاً حتی پس از انقراض احتمالی همۀ انسانها طی یک میلیارد سال آینده باقی خواهد ماند.
