به گزارش وکنا یادداشت زیر در شبکه های اجتماعی به مناسبت روز معلم دست به دست شده است. متاسفانه نام نویسنده یادداشت در دسترس نیست ولی به دلیل اهمیت این یادداشت برای فهم بهتر مقام معلم و نحوه تقدیر ازآن در ادامه تقدیم شما خواهد شد. از نویسنده یادداشت خواهشمندیم که در صورت دیدن این مطلب با تحریریه وکنا تماس حاصل نمایند.
*در ژاپن روز معلم وجود ندارد.*
یک روز از همکار ژاپنی ام، معلم یاماموتا پرسیدم: “روز معلم را در ژاپن چگونه جشن می گیرید؟” او با تعجب از سوال من پاسخ داد: ما روز معلم نداریم. وقتی پاسخ او را شنیدم، مطمئن نبودم که باید او را باور کنم یا نه. فکری از ذهنم گذشت: “چرا کشوری که اینقدر در اقتصاد، علم و فناوری پیشرفته است، اینقدر به معلمان و کارشان بی احترامی می کند؟” یک بار، بعد از کار، یاماموتا مرا به خانه اش دعوت کرد. ما سوار مترو شدیم چون دور بود. ساعت اوج غروب بود و واگن های قطار مترو شلوغ بود. من توانستم فضایی برای ایستادن پیدا کنم و نرده بالای سر را محکم نگه داشتم. ناگهان پیرمردی که در کنار من نشسته بود، صندلی خود را به من پیشنهاد داد. من که این رفتار محترمانه آن سالخورده را درک نکردم نپذیرفتم اما او اصرار داشت و من مجبور شدم بنشینم. وقتی از مترو خارج شدیم، از یاماموتا خواستم توضیح دهد که ریش سفید دقیقا چه کار کرده است. یاماموتا لبخندی زد و به تگ معلمی که بر سر داشتم اشاره کرد و گفت: این پیرمرد پس از دیدن برچسب معلمی بر روی شما و به نشانه احترام به مقام شما، صندلی خود را به شما پیشنهاد داد. از آنجایی که برای اولین بار از یاماموتا بازدید می کردم، احساس ناراحتی می کردم که با دستان خالی به آنجا بروم، بنابراین به فکر خرید یک هدیه افتادم. من افکارم را با یاماموتا در میان گذاشتم، او از این ایده حمایت کرد و گفت که کمی بیشتر، مغازه ای برای معلمان وجود دارد که می توان از آنجا کالاها را با قیمت های پایین خریداری کرد. یک بار دیگر نتوانستم احساساتم را کنترل کنم: “امتیازات فقط به معلمان ارائه می شود؟” من پرسیدم. یاماموتا با تایید حرف من گفت: در ژاپن معلمی معتبرترین حرفه و معلمی محترم ترین فرد است. کارآفرینان ژاپنی وقتی معلمان به مغازه هایشان می آیند بسیار خوشحال می شوند و آن را افتخار می دانند. در طول اقامتم در ژاپن، چندین برابر نهایت احترام ژاپنی ها را نسبت به معلمان قائل شده ام. آنها در مترو صندلی های ویژه ای برای آنها در نظر گرفته اند، مغازه های ویژه ای برای آنها وجود دارد، معلمان آنجا در صف خرید بلیط برای هر نوع حمل و نقلی قرار نمی گیرند. به همین دلیل است که معلمان ژاپنی به روز خاصی نیاز ندارند، (چون هر روز در زندگی آنها یک جشن است.) این داستان را برای همه پخش کنید. بگذار جامعه رشد کند تا از معلمان تا این سطح قدردانی کند. این داستان را دوباره برای همکارانتان تعریف کنید تا سینه هایشان از غرور پف کند. استاد من سجده میکنم…!! روز بازگشایی مدارس رو تبریک عرض میکنم